Persoonlijk

Drempels

16649475_1288141587930824_1545839458988450183_nSoms zijn ze maar vijf centimeter hoog, soms zijn ze er helemaal niet. Ze kunnen zelfs wel een meter hoog lijken af en toe. Je kunt er overheen stappen, lopen, springen, huppelen. Je ziet ze niet, eigenlijk is het zoiets dat er gewoon ‘is’ maar waar je niet over nadenkt in het dagelijks leven. Als je pas getrouwd bent kan je man je eroverheen dragen. (Of je doet het gewoon andersom).
Je kunt erover struikelen, je teen er tegen stoten of erachter blijven haken met je voet, maar het is altijd hetzelfde met zo’n ding: Je móet eroverheen om ergens te komen.

Drempels.

Een drempel hoeft niet altijd in de buurt van een deur te zitten. Je hebt ook nog de drempel die je ‘geestelijk’ over moet stappen. Iets waar je bang voor bent. Het gevoel lijkt een beetje op het gevoel voor je gaat bungeejumpen. Het moment op je boekpresentatie dat je je mond open moet doen en er geen woord uitkomt en je weet dat je toch onderhand iets moet gaan zeggen omdat mensen raar beginnen te kijken. Plankenkoorts. Die paar seconden dat je weet: Ik moet het nú beslissen. Ik haal een keer diep adem, zet met mijn ogen dicht een stap, en…

Niets. He-le-maal niets.
De aarde vergaat niet. Er komt geen bliksemstraal uit het plafond die me veranderd in een barbecuekooltje, ik val niet dood om, ik blijf gewoon doorademen. Ook al voelt het alsof ik honderd kilo op mijn schouders heb als ik ‘de drempel overga’, het is niets vergeleken met wat ik voel aan de andere kant van de drempel. Ik ben niet goed in metaforen, maar gisteren kreeg ik ineens een ingeving voor deze blog en het enige dat de hele tijd door mijn hoofd bleef spoken was ‘Drempel’ (Ja, schrijvers zijn rare mensen.)

In 2017 ga ik mijn hele lijstje met ‘Drempels’ aanpakken. Het is niet te beschrijven hoe goed het voelt als je iets niet durft, maar het toch doet. Een verslavend gevoel. Een gevoel dat maakt dat je met je vuist in de lucht wil stompen en ‘YES!’ wil roepen. En ik had dat gevoel gisteren.
Ik ga eindelijk de dingen doen die ik al zoveel jaar wil doen, maar niet durf te doen. En ik ga er vreselijk goed in zijn. Dus jullie zijn gewaarschuwd!

*To be continued*
(Of misschien niet…als ik tóch niet durf…)

 

 

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *