In juni 2015 deed ik mee aan een verhalenwedstrijd van Blossom Books. Je kreeg een paar woorden, en daarna moest je zelf het verhaal afmaken. Het had iets te maken met een boek met ‘Kreeft’ en dus toen ik vandaag over een kreeft schreef (Dit keer voor Luitingh sijthoff…) herinnerde ik me ineens dit verhaal.
Ik ken haar al heel lang, en ik vind haar superlief, maar ze schrijft in een genre waar ik helemaal niets mee heb en wat ik dus ook eigenlijk niet lees. Ik bedacht allerlei vriendelijke manieren om ‘Nee’ te zeggen, om te zeggen dat ik er niets over kan zeggen omdat ik het niet kan vergelijken, toen ze vertelde dat het Feelgood was. Kijk en dáár kan ik wat mee! En toen was ie ook nog 18+ feelgood. HELEMAAL GOED!
Ik las het, stuurde haar mijn bevindingen door en vandaag kwam het boekje met de post! Een superschattig klein boekje, voor de superschattige prijs van €6,95. Leuk voor onder de kerstboom, of gewoon om jezelf te verwennen. Hier komt dus schandelijke reclame:
Als ik één ding heb geleerd de laatste twee jaar, is het dat ik mijn dromen altijd blijf bijstellen.
Eerst was het: ‘Ik wil een boek’. Toen ik dat had, werd het ‘Ik wil een boek bij een uitgever’. Dat veranderde naar ‘Ik wil een grotere uitgever.’ Elk boek een stapje hoger. Ik dacht dat het niet beter kon worden dan mijn winnende verhaal in de bundel van Zomer en Keuning. En toen kwam daar dinsdag 30 oktober 2018…
Lees verder
Vorig jaar schreef ik een chicklit/feelgood met de titel ‘Niet te filmen’.
Ik stuurde NTF naar wat uitgevers en toen kwam daar ineens Uitgeverij Ellessy met de vraag of ik langs kon komen voor een kennismaking. Aan het einde van dat gesprek lag daar een contract op tafel en…
Ik doe al jaren mee. Ik kwam nooit verder dan het inzenden van mijn verhaal: Het was nooit goed genoeg. En toch bleef ik het proberen, jaar na jaar en wedstrijd na wedstrijd. Tot ineens…