Boeken

Terug in de tijd…

‘Ooit wil ik een Bouquetboekje schrijven.’

Wie mij al langer kent die heeft het me vast al eens zien schrijven of horen zeggen, zelfs al voor ik begon met contracten en uitgevers. Ik heb zelfs al contact met de uitgever van deze boekjes gehad en ik heb er honderden gelezen toen ik een jaar of vijftien was.

Vandaag wees iemand me op de ‘Bouquet schrijfwedstrijd’ (Waar ik in het verleden wel eens aan heb meegedaan) en hoewel ik daar helemaal geen tijd voor heb, ging ik toch even kijken. Ik dacht heel even dat ik in een vroege 1 april grap was getrapt.

Bij een schrijfwedstrijd krijg je meestal een thema. In dit geval ‘Kerst’. Oké, kerst is een leuk uitgangspunt, daar kan iemand vast wel iets mee. Maar vervolgens slaan de volgende alinea’s elk beetje fantasie en eigenheid die er nog in een inzending zouden kunnen zitten dood door letterlijk voor te kauwen wat je ‘moet’ schrijven.

*Waaraan moet een Bouquetverhaal voldoen?*
In Bouquet vindt de lezer vlot leesbare liefdesverhalen over jonge vrouwen die halsoverkop verliefd worden op een machtige man (tycoon, sjeik, prins). De droom dat een man die alle vrouwen kan krijgen juist voor háár kiest – daar draait het in Bouquet om. De verhalen hebben alle een rijke alfaman als held. Ze spelen zich af in een wereld van luxe, glamour en rijkdom. De setting is internationaal, glamoureus en eigentijds; de liefdesscènes zijn redelijk expliciet, maar niet pornografisch. Het verhaal heeft altijd een happy end.

Oké, kan ik ook nog wel mee leven, dat ze uitleggen hoe zo’n boekje in elkaar zit, voor de mensen die er nog nooit een gelezen hebben, en ja, het klopt wel met al die honderden verhalen die ik gelezen heb. Toen ik vijftien was. Bijna dertig jaar geleden.

Lieve HCH,
Ik weet niet of het woord ‘eigentijds’ in jullie woordenboek dezelfde betekenis heeft als in het mijne, maar wat jullie hier beschrijven was misschien eigentijds in de jaren vijftig, toen wij vrouwen nog achter het fornuis stonden en onze voornaamste taak was de man des huizes tevreden te houden. Bij het lezen van jullie ‘eisen’ aan de inzendingen vielen mijn krulspelden bijna in de soep, raakten de lintjes van mijn schortje bijna in de knoop en liet ik van schrik de thee met koekjes bijna over de pantoffels van mijn man vallen, die uiteraard al stonden te wachten tot het moment dat hij thuiskwam.

Sorry, maar hoe kan dit in 2025 nog steeds ‘eigentijds’ zijn? Hoe kan in een tijd dat je 3x moet nadenken of iemand M/V/X is, in een tijd dat vrouwen vechten voor gelijke behandeling, een tijd waarin sommige vrouwen meer, en harder werken dan hun mannen, nog steeds dit soort ‘eisen’ aan jullie wedstrijd gesteld worden? Het is misschien de formule van Bouquet, maar jullie lezers groeien, worden ouder, de wereld verandert en hoewel ik de aantrekkingskracht van een sterke, machtige man best begrijp, snap ik niet waarom wij vrouwen in de hoek worden gezet als minderwaardige, domme wezens die ongepland zwanger worden van de rijke, machtige man in het boek? (Zie de thema’s die jullie noemen voor de inzendingen: ‘ Thema’s: machtige held, heldin is (seksueel) onervaren, ongeplande zwangerschap, verstandshuwelijk, wraak.’ )

‘Verhaallijn: zij weet niet beter dan dat ze een gewone vrouw is die niets bijzonders te bieden heeft, zeker niet aan een man als hij. Hij kan iedere vrouw krijgen die hij maar wil, …’ en ‘In het begin van het verhaal vindt de heldin de held arrogant en onuitstaanbaar en kan ze niet geloven dat zij op juist zo iemand verliefd wordt. Ook de held is in de war: hoe is het mogelijk dat een vrouw, die vergeleken met de fotomodellen die hij normaal datet maar gewoontjes lijkt, zulke heftige gevoelens in hem losmaakt.

Hoi, de fifties belden!!!!!!! Ze wilden graag hun opvattingen terug!

Door het schrijven van deze post spoel ik dat kleine beetje kans dat ik ooit nog had om een Bouquetroman te schrijven door het toilet, maar eigenlijk wil ik dat niet eens meer… HC, Als jullie ooit behoefte hebben aan een rijke, machtige vrouw, die alle mannen kan kiezen die ze maar hebben wil, en dan de onbenullige, onzichtbare computernerd van het postkantoor kiest die niet kan geloven dat ze echt voor hém valt, dan mogen jullie je melden. Dat schrijf ik met alle liefde voor jullie. Maar dit moet echt beter.

PS: Voor iedereen die wél vijfenzeventig jaar terug in de tijd wil en mee wil doen aan die wedstrijd, lees de algemene voorwaarden even héél goed door 😉

Laat een antwoord achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *