Vorige week was ik op zoek naar foto’s op een externe harde schijf en kwam daar de map ‘Omega’ tegen. Een map met ruim 5000 foto’s van alle draaidagen die we gehad hebben voor Omega, alle leuke en minder leuke momenten, en het waren deze foto’s waar ik zo hard om moest lachen dat ik besloot dat ze in de categorie ‘Anekdotes’ moesten.

Patrick had vroeger van die rotgeintjes. Liet zijn ouders geloven dat ze een enorme geldprijs hadden gewonnen, tot het moment dat ze met taart en familie een feestje hielden en Patrick dacht: ‘Ik moet nu toch érgens gaan vertellen dat het een grapje was.’  Ik vergat dat verhaal nooit.

Woorden. Het zijn maar rare dingen. Ik werk met woorden, dag in dag uit. Ik lees woorden. Ik kén woorden. Heel veel woorden. Gisteren was ik met Patrick in een soort klooster, waar we een gesprek hadden met een Monnik (Ja, echt) en die man vertelde dat hij af en toe, na een gesprek wel drie weken kon nadenken over een bepaalde zin, of een bepaald woord. Hij vond het heerlijk om te kunnen praten, maar nog heerlijker dat hij daarna zoveel ‘plezier beleefde’ aan het nadenken en filosoferen over dat ene woord. Het was een prettig gesprek, een fijne man, en een ontmoeting die zowel bijzonder als inspirerend was. Patrick…

Een paar jaar geleden ging ik met een vriendin een midweekje weg. We hadden allemaal (WILDE!) plannen gemaakt, maar zo wild als het uiteindelijk geworden is…. Tja. Dat was ook niet echt de bedoeling…