Anekdotes

Een throwback naar 2011: Omega

Vorige week was ik op zoek naar foto’s op een externe harde schijf en kwam daar de map ‘Omega’ tegen. Een map met ruim 5000 foto’s van alle draaidagen die we gehad hebben voor Omega, alle leuke en minder leuke momenten, en het waren deze foto’s waar ik zo hard om moest lachen dat ik besloot dat ze in de categorie ‘Anekdotes’ moesten.
img_2611

In 2012 ging hij in premiere: De film Omega.
Niet alleen had ik een rolletje in de film, ik deed ook de catering, de figuratie, en een deel locatiespotting met Patrick (Die regisseur van de film was.) En over een van die prachtige locaties gaat dit verhaaltje dus.

080111-133De dag in kwestie hadden we een Bekende Nederlander op de set. Het zou de eerste keer zijn, en we hadden allemaal goed in ons hoofd geprent wat we wel en niet mochten doen en zeggen. Alles zou op rolletjes moeten lopen, alles was perfect geregeld en helemaal niets kon er mis gaan. Maar helaas was Nelly Frijda (Bij het grote publiek vooral bekend als Ma Flodder) niet het enige ‘nieuwe’ op de set. Nelly speelde een medium, en haar huis was dus heel geheimzinnig, met beeldjes en kaarsjes en wierook, en er zou dus ook een soort ‘rokerig’ waas hangen. Ook dat was helemaal tot in de puntjes geregeld. Een rookmachine zou voor die mooie sfeer gaan zorgen.

img_2684Wie wel eens op een filmset is geweest weet wel dat het daar voornamelijk wachten, wachten en nog eens wachten is. En die rookmachine, die nieuw was op de set, die wist dat niet. Ineens, tussen twee scenes in, begon hij te zoemen, te blazen, en braakte zoveel rook uit dat binnen no time de hele huiskamer vol rook stond. (Ik heb me laten vertellen dat die dingen als ze lang niet gebruikt worden hun stoom even letterlijk moeten afblazen en dat was dus wat hier gebeurde.) Die éne keer dat er echt niets mis mocht gaan. Dus met bordjes, papieren, wat we maar konden vinden besloten om de rook naar buiten te wapperen. Als je je acteur niet meer kunt zien is het misschien toch een beetje teveel van het goede. Het was best koud, dus ramen open, deuren open, Nelly Frijda een sjaal om en ondertussen met man en macht die rook naar buiten zodat we verder konden gaan. Alleen… Rook is niet echt snel, blijkbaar. Dus toen we net alles weer een beetje konden zien…. was de tijd weer om. BRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRT, begon het ding weer van voren af aan.

img_2609Gelukkig kon Nelly er wel om lachen en zat ze onverstoorbaar haar tekst te leren op een stoel, in de rook. Waar ik geen hand voor ogen kon zien en de slappe lach kreeg omdat dit nét gebeurde op die ene dag waar niets mis mocht gaan, zat zij haar tekst te mompelen, keek af en toe eens op van haar script of het al tijd was terwijl wij als kippen zonder koppen liepen te wapperen met alles wat we maar konden vinden.  De scenes zijn heel mooi geworden, en als ik in de uiteindelijk film deze scene terugzie moet ik er altijd even om lachen en denk ik: ‘Ze moesten eens weten.’

Nou, en jullie weten het dus nu. (Stttt… ons geheimpje.)

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *