Misschien ben je hier terechtgekomen na het zien van ’t stukje in de bijlage van het AD, misschien ken je me al langer en zie je nu deze post. Het maakt eigenlijk ook niet uit. Ik wil iets vertellen over mezelf. Ik vind dit een heel lastige post. Niet omdat ik me schaam, niet omdat ik er niet over wil praten, maar omdat ik simpelweg niet weet hoe ik moet beginnen. En toch wil ik dit schrijven. Misschien heb je het wel eens aan me gemerkt – Misschien ook niet- maar ik heb dus een paniekstoornis. Ik zeg héb, hoewel ik al jaren geen aanval meer heb gehad, omdat ik…

Ik ben graag een beetje anders. Zo ook op kledinggebied. Ik hou van kleding, maar echt een stijl had ik niet. Tot dat moment in 2015 dat ik Topvintage ontdekte, en er achter kwam dat mijn hart iets te snel ging kloppen van al die jurkjes. Toen wist ik dat ik het gevonden had: mijn ‘ding’. Die jurkjes zijn zo ontzettend vrouwelijk, en ook mooi op iemand met een maatje meer. (of twee, of drie, who cares.) Toch duurde het tot 2015 voor ik mezelf er ein-de-lijk van had kunnen overtuigen dat ik dat best durfde en dat het leuk uit zou zien. Ik bestelde mijn eerste jurk, met trillende knieën…

Soms zijn ze maar vijf centimeter hoog, soms zijn ze er helemaal niet. Ze kunnen zelfs wel een meter hoog lijken af en toe. Je kunt er overheen stappen, lopen, springen, huppelen. Je ziet ze niet, eigenlijk is het zoiets dat er gewoon ‘is’ maar waar je niet over nadenkt in het dagelijks leven. Als je pas getrouwd bent kan je man je eroverheen dragen. (Of je doet het gewoon andersom). Je kunt erover struikelen, je teen er tegen stoten of erachter blijven haken met je voet, maar het is altijd hetzelfde met zo’n ding: Je móet eroverheen om ergens te komen. Drempels.

Beste mevrouw van die winkel waar ik net vandaan kom. Waarschijnlijk ben je me nu alweer vergeten , omdat ik niet tot je doelgroep behoor en er niet uitzie of ik de jurkjes uit jouw winkel kan betalen, maar sowieso zul je mij in jouw winkel niet meer zien. Ik zal me even voorstellen. Ik ben dus Tamara, en mijn man geeft mij een jurkje cadeau voor de boekpresentatie die ik in Augustus heb. Ik zeur al weet ik hoe lang om zo’n jurkje. En zondag zag ik hem hangen in je winkel, die gesloten was. Meteen verliefd, zou en moest hem hebben. Ik heb hem zondagavond op internet opgezocht,…